معرفی کتاب از زخم های نهانی

در کتاب از زخم های نهانی ،هفت نوبت دارد که هر نوبت پیرامون یک کلمه به نگارش درآمده است؛ راوی بخش به بخش از کلمات لایه به لایه رسوب برداری می کند، به دل آن کلمه ها می رود و از آن چه که طی سالیان در آن ها نهان شده پرده برمی دارد. او کلمات را در بسترها و زمینه های مختلف قرار می دهد و آن گاه بر آن نور می تاباند و بخشی از تاریخ یک فقدان را متجلی می کند.

بخشی از کتاب

 آدم هرجای مسیر که باشد عمر رفته یک جور معنی می دهد. در شادی دبستان، در التهاب آن راه پله ها، در انتظار پخش شدن آن سوئیت، در علی السّویگی سال ها بعد نسبت به آن راه پله ها و آن سوئیت و آن رفتارهای دبستانی. وقتی معلوم نیست ماجراها کی شروع می شوند و کی پایان می پذیرند، وقتی هرچیزی به قبلش ربط دارد و قبل ترش و با زمان هم مدام این «قبل و قبل تر» تغییر شکل پیدا می کند، پس ما دقیقا داریم چه چیزی را شماره می زنیم؟

وقت هایی هست در زندگی که ما چیز خاصی هستیم، آن زمان هم، زمان خاصی ست، اما خاص بودگی، عین کاغذکشی، کش نمی آید در فضا. عین دنباله داری در دل آسمان شب محو می شود فقط. محو هم که می شود ما دوباره با انواع بحران مجبوریم دست و پنجه نرم کنیم. وزنه های سنگین پیدا کنیم؛ ترازو پیدا کنیم؛ شاهین ها را به هر ضرب و زوری شده بایستانیم کنار هم.